ζωντίμι

το (Μ ζωντίμιον και ζωντίμιν)

ζώο, ζωντανό, κτήνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Από τη μτχ. ζων (γεν. ζώντος) με επίδραση των ουσ. σε -ίμι(ον), πρβλ. αγρίμι, ψοφίμι].